ทุกข์เพราะคิดผิด

ใครทำชั่ว ให้ธรรมชาติของกฎแห่งกรรมลงโทษเขาเอง

โดยที่เราไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยว เข้าไปก่อเวรก่อกรรมกับเขาเมื่อเรายังไม่มีปัญญาแจ่มแจ้ง เราก็จะมีความรู้สึกว่ามันไม่น่าจะถูกต้อง คนที่ทำชั่ว ทำผิด ไม่ได้ถูกลงโทษแต่อาจจะได้ลาภ ยศ สรรเสริญเสียอีก

จิตใจของเราก็คอยแต่จะคิดหาความชอบธรรมต้องการให้เขาถูกลงโทษ คิดแต่อยากจะให้เขาถูกลงโทษหรือแม้แต่คิดจะลงโทษเขาเอง เช่น ทำให้เจ็บใจ ทำลายลาภ ยศ ชื่อเสียงหรือแม้แต่ทำลายชีวิตเขา เป็นต้น

อันนี้ผิดมาก..อันตรายมาก เป็นการก่อเวร ก่อกรรม หลายภพหลายชาติต่อไป ไม่มีสิ้นสุด

เมื่อเรารักชีวิตของตน ต้องการหาความสุขควรหยุดลงที่นี่ เดี๋ยวนี้ตั้งอยู่ในศีล สมาธิ ปัญญาให้อภัย เมตตา และปล่อยวางแม้แต่เขาดูเหมือนว่าจะทำชั่วได้ดีก็ตามมันหนีไม่พ้นกฎแห่งกรรมทำชั่วต้องได้ชั่วแน่นอน

เมื่อเวลาผ่านไป ๆ ถึงเวลาแล้วมันก็จะผลิตผลของมันเองตามเหตุปัจจัย เราไม่ต้องไปเบียดเบียนเขาด้วยกาย วาจา จิตของเราเองเลย

จำไว้ดี ๆ นะ..ทุกอย่างที่เราทำ เราพูด เราคิด เกี่ยวกับเขา นินทาเขา..ทุกอย่างจะต้องกลับมาหาเราหมด...ไม่ช้าก็เร็ว

 ทำอย่างไรกับความโกรธ

เมื่อเราโกรธ เราผิดทันทีขาดศีล...เกิดยินร้ายไม่มีหิริโอตตัปปะ คือความละอายแก่ใจ และความกลัวบาปไม่มีเมตตา..ทำลายทั้งตัวเองและคนอื่นใจมืด ไม่มีปัญญาที่จะแก้ปัญหาได้ไม่มีความยุติธรรม เข้าข้างตัวเองตลอดยิ่งคิด ยิ่งยุ่ง

ให้ตั้งสติ ตั้งขันติหยุดคิดก่อน ทวนกระแสอย่าคิดตามอารมณ์ไม่ต้องคิดว่า ทำไมเขาไม่ทำอย่างนั้นทำไมเขาเป็นอย่างนั้น เขาไม่น่าจะทำอย่างนั้น เขาน่าจะทำอย่างนี้ ฯลฯ

โอปนยิโก น้อมเข้ามาดูใจของตัวเองนี่แหละอย่าเชื่อความรู้สึกของตัวเอง..อันตรายมากชอบ ไม่ชอบ เป็นอารมณ์เฉพาะของเราเท่านั้นเอาความชอบหรือไม่ชอบมาตัดสินว่าเขาดีหรือไม่ดีไม่ได้ถ้าคิดไป ปรุงไป ก็จะเกิดภพ เกิดชาติ เกิดอัตตาตัวเอง

พยายามตั้งสติปัญญา พิจารณาด้วยความสุขุมว่าไม่แน่ ไม่เที่ยง เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตนให้ระงับอารมณ์ให้เป็นปกติก่อนเมื่อจิตใจกลับมาสภาพปกติแล้ว..สงบแล้ว

จึงพิจารณาเหตุการณ์ภายในภายนอกด้วยความเป็นกลางและด้วยความยุติธรรมเห็นชัดเจน จนเกิดหิริ ความละอายแก่ใจ โอตตัปปะ ความเกรงกลัวต่อบาปเห็นว่าศัตรูที่แท้อยู่ที่นี่เอง..คือความยินร้าย ความโกรธ กิเลสของเรานี่เองแล้วเห็นโทษของความโกรธ

เมื่อหิริโอตตัปปะแก่กล้าแล้ว ก็จะเกิดเป็นกำลัง เป็นพละ เป็นกองทัพ คอยรักษาใจคือสติ ปัญญา หิริ โอตตัปปะ และสมาธิ

เมื่อเรารู้ว่าความโกรธไม่ดี ใครโกรธเราก็อย่ารับเอาและอย่าโกรธเองเลยในทุกสถานการณ์...เอวัง.

คัดจากหนังสือธรรมบรรยาย เล่มที่ 3 เรื่อง "ทุกข์เพราะคิดผิด"โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก